Pamere

http://superherotolol.blogspot.com

Peuting asa caméwék euweuh sora sato saeutik acan, istuning jempling ngan sakapeung katingali tina sela jandéla, kingkilaban ngiceup disisi lamping muru peuting nu simpé. Keur anteng ngagutrut nuliskeun satpel keur isuk méré élmu ka barudak, kadéngé sora nu pupuntenan di gigireun imah.. “puuntenn... puuntenn”. Rada teu jelas sora awéwé lalakina mah ngan kawas nu sedih jeung nandangan kanyeri. Pas rék dijawab, teg téh inget da nu natamu mah tangtu uluk salam ti hareupeun imah, gigireun imah mah pan solokan?.... rada teu ngeunah rarasaan.

“Puuntennn jang guruuu....punnteeen”eta nu dipipir imah pupuntenan deui, ngan haté ratug samar polah jeung pinuh kacuriga. Keur keketeyepan muru ka pipir, maksud teh rek di toong heula, kagareuwahkeun ku si cikal nu geus miheulaan nempo sémah di luar, bari céléméng pok teh: “bah,nu diluar teu aya mastakaan”.

Saheulaanan istigfar, tuluy rikat mangku si cikal bari muru kana meja di tengah imah. Hulu domba paméré ngajentul bari getihan.