**** DINTEN KAHIJI ****

Dén ajag mendeko dina palupuh handapeun dampal katuhu, bari panon anteng neuteup kaca lopian. Nongton opéjé. Sakapeung silih herengan jeung Tutul, da direbut cocolokna, heug dipindahkeun kana habé’o. Diburuan ngariung mencek, oa jeung kuya ngadon botram dina caangna purnama. Melenghir beuleum tarasi ngagéré pangambung oge segakna céngék diréncangan uyah, peuteuy jeung jengkol. Éndah karaos hirup téh.
Sabot kitu, "Gubrag" tangkal kidamar gigireun nambru ditubruk si Ménél nu geus halughug jangkung ngaliwatan indung bapana. "Amih, bantuan enéng. Énjing ngawitan sakola tapi hoyong rada gaya" Ménél ogo bari tulalé dikahareupkeun maksudna nyingsieunan. "Kedap néng", ngoléséd ka pangkéng néang sisig jeung daun seureuh. Réngsé ngagerus ditambih jangjawokan teras sasauran, "Néng Ménél wéya, sok urang dangdos". Teu lila, Ménél gumujeng teras amitan, "Nuhun Amih". Isukna gujrud di sakola gajah, aya murid anyar meuni camperenik. Tarangna maké tanda beureum ogé kuték burahay dina opat sukuna.