*** SOBAT BAHEULA ***

Pasisiang haté ngagupay hayang panggih jeung sobat dalit. Nu baheula sagulung sagalang silih tulungan. Ngan hanjakal geus tilu bulan teu patanya. Alatan pabéntar paham pasalia prinsip. Tapi tadi bada subuh, karasa aya nu nyelek kana haté. Inget kana papagah Mama Ajengan, “Kadé Jang, teu meunang megatkeun silaturahmi sanajan urang béda pamadegan.” Inget deui tilu bulan katukang, Ki sobat ménta dianteur ka hiji wewengkon. Rék néang nu linuhung pikeun gampang boga rajakaya. Uing teu panuju sabab datangna rejeki téh kudu dibarung usaha nu soson-soson. Ki sobat bendu, susumpahan megatkeun duduluran. Uing sarua, sudi teuing panggih deui ti harita. Tapi tadi ditelepon téh, Ki sobat ngahayukeun daria. jangjian dahar beurang babarengan ditempat nu biasa. Paamprok, silih gabrug silih hampura. Mesen dahar karesep baheula, Sop buntut. Hanjakal geuning Ki sobat can aya obahna. Dahar sop buntut korédas jeung tulangna. Mangkokna digares teu nyésa. Majar téh, “Ieu sarat lur, méh gancang beunghar.”