Seuneu amarah geus diumbar tanpa karana, sangu bodas nu suci geus teu bisa nyumputkeun kaparawananna,ngaihlaskeun diri pikeun gabung dina tempat nu teu pisan dipikahayang. Endog hayam kampung nu karek anjog ti pasisian dipaksa peupeus kalindih jaman, ceurik.
Lisah urut ngaleueurkeun urusan alewoh ngolo uyah pikeun hanjat ti muara ngadon nyaba ka gunung kabiruyungan. Beungeut sepa nempo seahna seuneu amarah tandaning jangji kudu pasini di hiji waktu anu mustari, hiji tempat nu ngagabungkeun sarupaning kaperluan, mopohokeun kana hak asasi sewang-sewangan.
Kabeh digulanggaper, nyeri jeung bingung pacampur uduh, ngarasakeun panasna amarah nu ngabebela ngahijikeun rupa rengkak paripolah jadi rukun ngahiji dina jirim nu geus nyari.
“Cep, bade dikurupukan moal?”.. tukang sangu goreng nanya bari ngasongkeun piring nu ngebul pinuh kadeudeuh.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar