***SEMAH***

Kulutrak panto haté aya nu muka, teu uluk salam teu pupuntenan, siga nu bogana waé. Leumpang muru tengah imah pangharepan, dituturkeun panon kuring nu teu rido ngan teu walakaya ngahulag. Cugup cagap kana kolong meja jeung tukangeun korsi, oge mapay unggal juru meuni salsé euweuh kamelang. "Saha manéh, keur naon siah?" Kuring ngagorowok bari nyekel bedog cépot. Manéhna reuwas kagareuwahkeun, langsung luncat muru galar nyekelan kana sisi haté, karasa eungap jeung seueul. Pas nempo ka kuring, bati ngarénjag sabag beungeut kuring aya didinya, ngan leuwih cahayaan. "Uing néangan nurani manéh nu geus katutup ku nafsu dunya" eta tamu ngajawab tatag tur agem, tuluy neruskeun deui hanca, ulak ilik na kolong risbang, nérékél kana lalangit bari metotan lamad nu narapel pageuh na sisi haté. Titingalian kararonéng, kuring ngarumpuyuk nyekelan dada.