Geleberna kecap eunteup dina damis salira. Sieup. Ngalunturkeun buricak béntang nu gumebyar satungtung alam, sakilat nyaangan raray salira. Éndah. Sanaos mung sajorélat, tapi rumpakana ngalagena minuhan raga mageuhan jiwa. Tresna teu kaukur ku waktu teu kataji ku wanci. Istuning nyerep kana kulit ari, ngajalujur tulang ngabeulit urat. Mulas getih nyangcang jajantung nu ngagedur teu manggih tungtung. "Ulah salempang kang, wengi gé aya lirénna. Poék gé aya watesna, kantun yakin wé urang kana takdir ti Mantenna" Kakuping deui galindeng asih, ngabetot sukma ngabungbang rasa. Nengtremkeun gumuruhna dada. Dugika teu karoris jarum arloji nu nyebrut ngahuapkeun waktos, teu nyésa saréméh ogé. Korédas teu mangrupa.
Dina mangsa amitan, hoyong antel ramo. Sasalaman ka salira. Hanjakal teu tiasa. Kabatas ku imut, kapageran ku guluyurna kecap nu ngamalirkeun rasa, "Hapunten kang, néng gaduh abdas." Purnama ngabaheuhay dina lahunan kahéman.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar