Rabu, 22 Mei 2013

*NUHUN GEULIS*

www.leonebimo.blogspot.com
Sup ka jamban, ucul-ucul, nyiuk cai ku gayung, gebyur kana awak karasa seger. Sirah dibanjur bari peureum, belenyéh hareupeun aya nu seuri. Tapi pas benta teh ngan saukur keramik jamban hejo kolot nu motif kembang-kembang maturan peuting nu beuki simpé. Peureum deui... belenyéh imut ngirut samar-samar, tapi beunta mah suwung. Gura-giru disabun tur dianggir, tuluy dibersihan bari rusuh gejebar-gejebur.
Ti saprak peuting harita, unggal keur dijamban, sakedapeun peureum, sok ngolébat pameunteu sareng imut nu geulis si rambut panjang. Ayeuna mah asa haneuteun diimah kontrakan téh, teu sorangan teuing, asa boga batur, sanajan panggih mun panon ngahaja dipeureumkeun. Kabayang anjeuna keur nungguan dina lebah tangkal jambu gigireun imah, imut ngagelenyu. Mun kuring rék kaluar kota, geus ngonci panto teh tuluy peureum sakedapeun, ébréh anjeuna gugupay bari ucang anggé.
“Nuhun geulis, sanajan duka saha anjeun téh, geuning meuni geugeut tur betah maturan kuring”, gerentes haté bari peureum. Néng geulis ngalayang ngadeukeutan.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar