Sajajalan hate nogencang, pabeulit urusan gawé jeung kulawarga. Sasauran mitoha di lembur kamari dina telepon, karasa leuleuy tapi anteb. “Abah jeung ambu sono ka hidep, anak pamajikan gé ngarep-ngarep” Janggélék belenyéhna si cikal nu rék milad munggaran dipangku ku jikan, ngagupay rasa hayang panggih jeung bapana. “Sugan wé di lembur internétna alus, jadi bisa rapat maké skypé” gerentes haté bari muntang pageuh kana jok suburbén nu mangprét kawas diudag jurig.
Anjog ka buruan, lengeun si cikal ranggah. Mitoha duanana marahmay, komo deui jikan mah langsung tatan-tatan. Abah jeung ambu piligenti naros sagala rupi, nya diwaler sailaharna. Padahal sabeulah uteuk keur mikiran bahan rapat soré ieu. Waktu nyérélék. Bada asyar, ngahaja nyumput di enggon, muka léptop. Alhamdulilah, internétna ayaan sanajan konéksi teu nyugemakeun. Rapat dituluykeun bari gogorowokan hareupeun léptop. Diluar, Mitoha papelong-pelong, “Bah, Minantu kawas nu gélo, sauran Jang mantri geura, palaur” Ambu ngaharéwos. Abah ngoléséd muru ka imah Mantri Sodik.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar