*** TEU PERCAYA ***

Sanggeus dunungan asup, uing muru tempat parkir. Karék gé mareuman mobil, hapé di sada. Buru-buru di angkat, “Jang, dus bodas candak ka dieu, ka kamar 1217”. “Mangga gan”, Uing rikat turun, ngincid ngajingjing dus ka jero hotél. Sanggeus nanya ka satpam, uing muru lift. Hadé milik, dina lift aya nu rancunit. Manéhna imut matak ratug jajantung.

“Kulem di dieu kang?”

“Sumuhun néng”

Bari teu weléh imut, kusiwel nu geulis ngodok tas na tuluy ngasongkeun kertas leutik, “Bilih peryogi, engkin tabuh sapuluh wengi abdi fréé”.

“Haturnuhun néng”,Uing ngembang kadu.

Di lantéy 8 manéhna pamit. Duh bingah amarwatasuta, Asa gaduh dulur. “Engké urang telepon ah”, gerentes haté. Anjog ka kamar dunungan, keketrok bari uluk salam. Dunungan nitah asup bari nanya,”Kumaha resep di hotél téh jang?”. “Sumuhun gan”, Uing ngajawab sumanget, bari tuluy ngadongéngkeun panggih  jeung nu rancunit dina lift. Gaduh baraya anyar. Dunungan nyéréngéh, “Éta téh ublag jang”. Uing ngahuleng. Teu percaya.

*** TEU KAUDAG ***

photomobilmodif.blogspot.com

Mimiti na keur anteng nyetir, jug sérépét mobil hideung nyiap. Pletak!!! Spion katuhu katodél. Nyel téh ambek. “Gejul siah, kawas jalan boga sorangan”, Uing ngagorowok bari rénghap ranjug. Teu antaparah deui, gancang gas di tincak. Panon mencrong buntut mobil hideung nu nyemprung hareupeun. Teu butuh waktu lila, geus ka ciri si gejul téh. Ebreh Avanza hideung. Ngudag bari lampu kiceup-kicep jeung klakson di sadakeun. Avanza hideung lain eureun, kalah beuki nyemprung. Tungtungna mah nékad, di salip ti kénca bari rada di dedetkeun. langsung kasalip deui. Manéhna ngerém tuluy eureun. Karék gé rék ngarénghap bungah, geuning geus aya di hareupeun deui bari nyetirna gagaléongan. Kapaksa nincak gas deui, di lampuan, pépédkeun, salip deui. Kitu jeung kitu wé. Tapi keukeuh avanza hideung aya deui hareupeun kawas nu ngaléléwé. Ambek ngagugudug, “Kudu di tabrakeun waé kitu améh kapok mah?” uing ngagerendeng. “Ulah aki, da plat nomerna gé bénten-bénten” ceuk incu gigireun bari murungkut.

*** NGELEHAN HEULA ***

Purnama ngaheruk dibaturan hiliwir angin nu ngagupay simpé na peuting. Gaang jempling kawas nu peura, turaés ngaringkuk dina sela tangkal kiara, ngabetem. Poékna harepan lalaunan nuruban peuting, nyelesep méh sakabéh juru. Muru kelap kelip kayakinan nu masih sumebar pasoléngkrah di palataran katugenah. Mun rajeun kapanggih, tuluy di rurud nepi ka ngajongkéng teu walakaya. Langit angkeub nangkeup harigu, ngeclakeun cimata katunggaraan. 

“Aya kénéh kayakinan nu can katéwak?”, Sora peuting nu beurat pikaingggiseun. “Tos séép manawi Gan, tadi aya hiji ngabalicet ka sisi gawir parantos di pérénan ku uing”, waler si poék mongkléng bari nyepeng balati hianat nu masih baloboran geutih munggaran. Peuting imut burahay, sabab kawasa dina ieu mangsa geus jelas jujutannana. 

Padahal dina gagang balati hianat, masih aya sakolébat niat sa titik nurani. Nu nyamuni ngéléhan diri ngindung ka waktu ngayuga ka jaman. Kawas nu palastra. Insyaalloh hudang dina waktuna nanjeurkeun bebeneran nu keur di supata ku jaman.

***ELMU ANYAR***

Hileud Sinanangkeup anteng gogolosoran dina tonggong pasir. Ngagulusur muru ka lebak. Gogonjakan jeung Bangbung ranggaék nu keukeuh hayang nangkarak. Sanajan tonggongna jadi dadas. “Panas tonggong aing euy, tapi lumayan bisa meupeuskeun rekor Mang Jangkrik 2 méter sa detik” Bangbung bungah bari nempoan spédométerna. Cép Simeut nyéréngéh bari nyekel pageuh rokrak nu jadi tumpakannana. Tegalan ngebul pacampur jeung késang séwang-séwangan. Silih gonjak silih élédan, ogé silih tulungan mun aya nu nyangsang atawa tikoséwad nyuksruk kana galengan. Nu meunang jeung nu éléh piligenti. Nu nyangsang jeung tikusruk ampir kabéh kabagéan. Tapi tetep silih tulungan bari teu poho gogonjakan. Ngan hanjakal, sanggeus Kuwu Gaang meuli tipi. Remen nonton babarengan. Babalapan na tonggong pasir jadi lalicik. Hayang meunang ku sagala cara. Mang Jangkrik ngait dina eurih, Bangbung ranggaék tigejebur ka balong lain ditulungan. Ngadon ditinggalkeun dan sieun kasiap ku nu lian. Ceunah éta élmu anyar nu diajarkeun dina tipi.

***CINGOGO BARI HUSU***

Gura-giru ti tonggoh muru ka walungan. Beuteung ngusial teu bisa di pungpang. Teu sirikna notog notogkeun manéh kawas di udag ririwa. Nu janten sabab nyaéta imbit teu tiasa kompromi. Bilih ngabulaéh sanés wayah, matak guyur salembur éar sadésa. Kuwu hormat kababayan. "Beu bararaid teuing". Anjog ka walungan, ngarengkog hookeun. Nempo nu nagog méh di sakabéh tempat. Aya nu sisi leuwi, dina batu, aya nu bari nyekelan kana dapuran awi. Lolobana mah dinu déét caringogo bari imbit antel kana cai. Ngabaris kawas anak meri. Aya ogé anu dina léngkob, dina dapuran cau, deukeut saung, ogé di sisi galengan. Kabéh anteng miceun bari nyaroo hapé. Uing ampir beakeun lapak, kapaksa méngkol ka kebon kabeneran aya rungkun nu lénglang kénéh. Bari ngelapan imbit ku daun jagong, uing karék inget pan sa ider lembur keur ngiluan saémbara fikmin nu dikintun tina hapé séwang-séwangan. Paingan.

***Nu Ajeg Nangtang Alam***

Handaruan sora gelap ngageunjleung sakabéh pangeusi haté.  Kilat nyueutkeun niat ngaleutikkeun karep nu di rarancang dina wadah kahariwang. Nu tadi na tanggah perténtang jadi murungkut, tuluy ngadakom nempokeun burinyayna langit mecutan méga nu humaregung nahan sakabéh pangharepan. Ngan saurang nu wani ajeg nangtung bari panon gular giler. Manteng nempokeun tingburinyay langit jeung jelegurna gelap kawas musik alam nu ngeunaheun keur diteuleuman. Kabéh ngaheruk nangkeup harigu séwang-séwangan, ngan saurang nu wani ajeg nangtung bari teu nolih kana amarah alam. Anteng tatajong bari sura seuri. Langit beuki angkeub angin ngahiuk ngabuntang banting. Kaweur nerekab ka sakabéh mahluk. Nyarumput nyalametkeun nyawa nyumputkeun dosa. Ngan saurang nu wani ajeg.  Gelap curinghak, gogodeg nempokeun nu nangtung ajeg bangun nangtang. Badami jeung kilat langsung ngabéntar kanu keur ajeg. “Jegur...Burinyay!!” gelap ngajongjolong, kilat ngajurahroh. Nu nangtung masih ajeg bari najong nu buleud. Teu hilap ngagorowok “Persib nu Aing”.

*** IKHLAS ***

rifkiadhis.blogspot.com

“Sia téga ka aing” Batu ngomong bari mencrong ka Kéhkél. “Mamanis jeung budi geulis téh geuning tungtungna mah tumpur ku waktu. Ngoléab kahakan jaman. Nyeri!!”. Batu ngomong bari nyawang mangsa baheula nu karasa pisan éndahna. Ocon jeung Kéhkél saban waktu. Kadang teuleum mun caah déndéng atawa moyan gogonjakan dina mangsa walungan saat. Kéhkél tungkul, Batu beuki burahay. “Ku Aing di jait tina bangkarak jadi jegud di ieu walungan. Sugan téh rék balég, ngadon hianat jeung salingkuh”. “Uing moal ngahukum sia, uing hayang sia babalik pikir”. Dina jero haté, Kéhkél seuri da geuning teu di kukumaha ku Batu nu jadi bapa kukutna. Hartina ngait asih ka Néng Paray, Ceu Mujaér jeung Lulunsamak bisa dituluykeun nu penting rikip. “Nuhun Ang, Uing rumaos seueur kalepatan, hampura”. Kéhkél ngaléos rék muru Lulunsamak nu nungguan di léngkob. Hanjakal sair budak angon kaburu ngajait awak Kéhkél. “Lumayan keur batur nyarap” Budak angon nyekék Kéhkél tuluy diturih.

*** KOLEK ***

Nembé gé cengkat tina korsi kuwu. "Assalamualaikum pa Kuwu, tiasa nepangan?". Katingal aya nu camperenik tos dina payuneun panto. "Mangga kalebet bu". Uing calik deui, anjeunna calik di korsi tamu. Teu seueur basa basi mung ngabagéakeun janten kuwu énggal, ngenalkeun diri ogé hoyong karaosan kolek sarantang damelan nyalira. Saatos anjeuna amit, Ulis sareng Olot nyaketan bari ngaharéwos "Punten Gan, Néng nu tadi randa béngsrat. Kadé ah". Uing ngahuleng, asa percanten asa henteu. Komo ningal anu lenjang tur sampulur tadi mah. Émut kana kintunannana, bilih enya dipurulukan. Uing sasauran "Lis, éta aya kolek, urang emam sasarengan” Ulis unggeuk.
Bada Isya uih ka rorompok, mung émutan manteng waé ka Néng randa, asa aya dina kongkolak. Beuki wengi téh beuki maceuh ieu mastaka émut ka anjeuna. Nyacapkeun kapanasaran, tabuh sabelas wengi ngagidig meuntasan tegalan muru bumi Néng randa. Anjog ka buruanna, katingal Ulis, Olot sareng Kadus bangun nu linglung tingharuleng. Papelong pelong.

*** KARPET BULUDRU ***

Poé ieu poé munggaran Kuwu anyar asup ka kantor désa sanggeus ngiluan diistrénan tadi isuk-isuk di pendopo. Kuwu anyar lajag léjég. “Lis!, sabara urang pagawé di dieu?”. “Genepan Gan” Ulis ngawaler. “Rohangan uing beulah mana?” “Palih katuhu rohangan pang ageungna”. Kuwu anyar ngagedig muru rohangan gawé, di tukangeun Ulis jeung Olot nuturkeun. Asup na rohangan, culang cileung niténan sarupaning barang nu aya di dinya. Teu lila Kuwu ngagorowok, “Karpét buludru kandel nu nutupan ubin ieu bisa di laan teu? Teu resep uing mah”. Ulis jeung Olot papelong-pelong. “Mangga Gan, tiasa di laan” walon Ulis rada dareuda. Bubuhan karpét buludru éta meunang réréongan nyisihkeun tina ladang ktp, bantuan désa jeung duit raskin. Pangbagéa keur kuwu anyar. Ari pék geuning kitu pamolahna. “Isuk kudu geus di laan!” Kuwu anyar ngagorowok deui. Ulis tungkul. Isukna karpét kandel suwung, ogé méja, korsi, lomari jeung brankas. Padahal panto dikonci. Kaciri lalangit bolong urut jelema asup.

*** SEUEUR EMUTAN ***

Magrib ngagayuh ka isya, baluweng minuhan sirah, pasulabreng kahayang pajurawet dina mastaka. “Ngalamar kabogoh nu mana da kabéhannana geus dipanjeran, nyicil mobil améh gaya atawa ngaréngsékeun sakola nu béasiswana geus kadaluarsa?”. Ngahuleng bari ngadaweung, angin peuting manjangkeun pikir jadi jauh panineungan. Bosen nempokeun nu lalar liwat, buru-buru asup ka imah kontrakan bari sirah masih beurat ku pasualan. Gap nyokot anduk saged rék mandi, gejebur gejebur. Karasa tiis seger nyaliara sakujur awak. Pipikiran mimiti béngras, haté jadi teteg. Karasa jadi yakin kana pilihan. Lalangit jamban ngabulungbung, awak ngadadak hampang tuluy ngapung ngaliwatan lalangit tobros kana suhunan. Ngaluhuran tuluy ngaluhuran, beuki deukeut kana béntang beuki caang pipikiran. Bulan sapasi mimiti kaliwatan, melongkeun bangun hayang diusapan. Éndah, tingtrim tur ahéng, poho kana kabingung istuning genah tumaninah. Di imah kontrakan, gujrud nu mandi teu kaluar-luar. Pa RT jeung hansip ngadobrak panto jamban. Aya nu ngabugang.

*** NAWIS ***

Asup gerbang tol karasa jajantung ngadadak ratug. Teu puguh rarasaan. Jeung geuning tol téh macét tara-tara ti sasari. Aya kana sa jamna karék menyat satengah kilométer. "Aya naon nya? Boa kacilakaan?" Gerentes haté uing. Kaciri dihareup mobil nyarisi ngarah ka kénca. "Jigana di dieu kajadianna" uing curinghak. Ari pék katempo di tengah jalan tol, aki-aki anteng sila mendeko. Sirah maké iket ogé awak dipangsi hideung. Leungeun katuhu melenyun udud. Leungeun kénca nanggeuy buku bari anteb diilikan. Uing hayang nyacapkeun kapanasaran, ngadon nyisi. Mesin teu dipareuman tapi lampu hazard dihurungkeun. Pas uing nyampeurkeun, ti kajauhan geus ngabelenyéh seuri Si aki. Padahal supir mobil séjénna mah nyebut jalama édan ka si aki téh. Da teu pupuguh ngajémprak di tengah jalan tol ngahalangan batur. Barang nepi hareupeun Si aki, manéhna ngasongkeun éta buku bari mikeun pulpen, "Kantun nawis Jang Ibro palih deui". Bréh ngaran uing aya di dinya lengkep silsilah sapuratina.

***Lupakan Masalahmu, Mari Bergoyang***

Suara musik dangdut yang keras ditingkahi tepuk tangan penonton memompa semangat biduan lokal bergoyang dan bernyanyi dibalut rok mini dan stoking sewarna kulit sambil tak henti mengajak hadirin untuk berdendang dan menggerakan anggota badan.

Empat pemuda dan tiga orang tua berjoged dengan gaya seenaknya menikmati alunan musik yang berkumandang tiada hentinya. Meskipun sering petugas keamanan menarik keluar arena karena tingkah dan gerakan yang tidak terkontrol. Apa sebab? Sepintas dapat dilihat bahwa para penjoged sedang teler karena menenggak minuman keras. Mata merah ketawa dan senyum sendiri sambil bergoyang mengejar alunan nada yang menggema di relung kehidupan dan mengantar pasangan pengantin baru memasuki hutan belantara kehidupan bersama yang sebenarnya.

***Akil Mochtar tertangkap basah atau Tertangkap tangan?***

Mengamati, melihat dan mendengarkan ataupun tak sengaja mendengar di radio dan televisi beberapa hari ini sangat erat dengan keterkejutan banyak pihak kaitan penangkapan Bapak Akil Mochtar Ketua Mahkamah Konstitusi. Meski untuk selanjutnya saya akan menulis Akil Mochtar saja karena rasa hormat kepada beliau telah musnah seiring dengan kejadian yang mengguncang seluruh sendi kehidupan berbangsa dan bernegara khususnya di bidang supremasi hukum.

Ingin menulis dari sudut pandang hukum dan tata negara. Tetapi secara kompetensi banyak yang lebih pantas untuk hal itu seperti yang telah dilansir di berbagai media dan menghiasi serta mendominasi pemberitaan 3-4 hari ini. Jadi sisi lain saja yang mungkin tidak menarik bagi yang lain tetapi menarik bagi diriku ini.

***Panghadena Ibadah***

Sapeupeuting takbiran di masigit nyacapkeun rasa buméla kana agama. Nambah pahala dina peuting anu mangkat bagja. Mingpin takbir, teu sirikna mix teu lesot iwal mun kahampangan atawa miceun sabab wareg teuing ngadaharan susuguh. Balik ka imah ukur mandi, salin gamis anyar, biur deui ka masigit di baturan adzan shubuh.

Réngsé sholat shubuh, mix dikeukeuweuk deui. Padahal sora geus béak ogé panon beurat ku katunduh. Santri jeung olot ngan bati gogodeg. Maklumeun kana niat jeung sumanget ibadahna uing. Tapi sanggeus asup acara inti mah uing ngoléséd ka juru bari ngadéngékeun biantara nu dituluykeun sholat sunat idul adha. Sholat bari nundutan, attahiyat ahir uing ngalenggut, kahudangkeun pas réngsé solat. Uing gasik bébérés sajadah. Cengkat tuluy nyokot sendal bari ngiclik kaluar masigit rék balik ka imah. Hadirin nu kaliwatan melongkeun ka uing nu balik ti heula. Nepi ka imah asa aya nu salah. Ngahuleng. Gebeg!! rarasaan jumaahan, pan khutbah iéd na ogé encan.

***DITEWAK KAPEKA***

Langit alum méga nyegruk, nyakseni kampung Sipatahunan di tutugan gunung Kamalangké nu simpé combrék ngadadak geunjleung sabab kasumpingan rombongan jalmi ti kota. Samagréng pakarang bedil panjang ningker sasaungan aki Jum'an. Tatangga nyarumput dina enggon séwang-séwangan. Teu wani noong tina sela bilik atawa palupuh. Sieun kumaonam.

Kaciri aki Jum'an di borogod. Bangkol meulit na leungeun. Di bawa asup kana mobil tuluy ngadius ninggalkeun lembur muru dayeuh. Kampung Sipatahunan ngaheruk. Leungiteun.

Di ruang interogasi aki Jum'an wakca balaka, ngadongéng sagala na. Ti mimiti sasayogian, éksékusi nepi ka balik mawa hasil. Butuh stamina prima ogé konséntrasi maksimal. Tim interogasi KPK unggut-unggutan. Aki Jum'an di téwak téh sabab aya info geus rutin nyadap méh unggal poé. Padahal prosés penyadapan téh teu bisa samanéa, kudu petugas nu boga wewenang ogé aya ijin ti pengadilan. Aki Jum'an ngadongéng pakarang keur nyadap téh péso, batok kalapa, korang,tali, awi jeung injuk. Tim interogasi KPK silih pelong.

***BENDU***

Wewengkon lapang gedé keur pinuh jelema. Aya panggung tohaga. Gumbrang gembrung samagaha sora. Motor mobil ngajéngjréng, nyanggéréng. Ti wétan ti kulon ngaleut ngeungkeuy muru kariaan nu tara unggal poé aya. “Ki, urang leleson heula di dieu” budak leutik nungtun aki-aki nu geus kundang iteuk tuluy diuk dina handapeun kiara. Karék gé gék, “Nyingkah siah! Montong ngotoran di dieu!” Upas molotot, bangun najis nempo nu rudin. Aki jeung incu, nangtung tuluy ngaléngkah bangun beurat. Genep léngkah ti na kiara, si aki malik. Nempo deui kana kariaan. Panonna carinakdak. Si aki niup dampal leungeun ditojokeun ka lapang. Angin handaruan, langit ngadadak poék bari béntar tinggeleger. Jelema paburisat. Upas kabawa angin, nyangsang dina tihang listrik. Panggung runtuh, leungit kabawa amarah alam. Musik eureun. Nu aya patingkocéak. Sagala pasoléngkrah teu mangrupa. Kariaan obah saharita jadi musibah. “Hayu cu” Si Aki ngaharéwos ka incu na. Duaan ngabelesur numpak méga kahariwang.

Cara Mengetahui Keaslian Emas Logam Mulia

Gambar 1. garis2 dg UV

Se-iring dengan perkembangan teknologi, PT Antam Tbk. juga mengembangkan tingkat keamanan yang semakin baik untuk produk cetakan milik mereka.

Untuk mengetahui keaslian logam mulia ada 2 cara. Cara pertama dari sertifikat dan cara kedua adalah memperhatikan produk emas Logam Mulia nya itu sendiri.

Kita akan membahas teknik pertama, yakni dari sertifikat terlebih dahulu.

Gambar 2

Inspeksi Keaslian Melalui Sertifikat
PT Antam Tbk. cukup pintar dalam hal sertifikat, mereka menggunakan printing security untuk cetakan sertifikat mereka. Berikut ini adalah ciri-ciri sertifikat emas logam mulia yang asli.

1. Dibawah sinar ultra violet akan ada strip-strip / garis-garis minor warna warni seperti layaknya uang kertas.
2. Dibawah ultra sinar violet ada blok / blok berwarna hijau di setiap deskripsi detail / detil pada sertifikat tersebut.

3. Diterawang dibawah sinar akan terlihat logo watermark perusahaan pencetak sertifikat tersebut, yakni PT. Swadharma Eragrafindo Sarana

Gambar 3.

Tampilan Detail Sertifikat emas Logam Mulia

1. Alamat resmi Unit Pemurnian Logam Mulia.
2. Tingkat Kemurnian Emas Logam Mulia.
3. Berat Emas Logam Mulia dalam gram.
4. Dimensi ukuran pecahan emas logam mulia dalam milimeter.
5. Kode seri pada emas logam mulia jikalau tersedia. Kode seri ini juga akan ter - engrave di Logam Mulia nya juga. Kode seri tidak ada untuk pecahan 1 gram hingga 5 gram. Kode seri hanya ada pada pecahan 10 gram desain terbaru 28 Februari 2011 ke atas.

Inspeksi Keaslian melalui Emas Logam Mulia
Dengan catatan inspeksi ini hanya berlaku untuk cetakan minted bar. Untuk cetakan cast bar dari pecahan 250gr dan 1.000gr maka teknik ini tidak dapat digunakan.

Ada cetakan 3 dimensi atau kerap dibilang hologram juga. Cukup dengan meng ulik-ulik minted bar tersebut maka tulisan M akan berubah menjadi huruf L. Begitu juga sebaliknya. L dan M ini merepresentasikan arti Logam Mulia pada minted bar tersebut. Cetakan ini berlaku mulai dari pecahan terkecil 1 gram hingga 100 gram.

-------------------------------------------------------- ***** ------------------------------------------------------

Sumber :  

http://support.antamgold.com/index.php?/Knowledgebase/Article/View/8/5/cara-mengetahui-keaslian-emas-logam-mulia 

Posted by Indra Sjuriah on 26 March 2012 11:00 AM

***ALIH PROFESI***

Geus tilu poé mang Juhé eureun ngaboséh odong-odong ngurilingan dayeuh Tarumanagara. Ti saprak manggih tabung oksigén ngagolér hareupeun golodog. Sanggeus diulak ilik, tuluy diajaran maké selang keur ngeusian balon palastik. Teu nyangka, balon eusi oksigén téh payu ka tatangga, patatalépa antukna loba sémah nu ngahaja meuli paloba-loba. Tabung oksigén eusi na teu béak-béak, jadi rejeki keur mang Juhé jeung anak pamajikan. Ngan ti harita, warga dayeuh jadi kasiksa. Ngarénghap jadi eungap. Hawa nyongkab matak peurih kana tikoro. Karasa seger deui mun geus nyeuseup eusi balon mang Juhé. Mang Juhé ngadadak kakoncara, jadi tokoh harepan keur lumangsung na kahirupan manusa.
Tabung jadi primadona, loba pihak nu niat ngarebut maké sagala rupa cara. Bari ngusapan tabung oksigén nu geus teu mangrupa alatan diparebutkeun ku politisi jeung gegedén nu teu boga rasa. Mang Juhé meuncit eta tabung bari carinakdak. Tabung ngulahék, eusi na ngagelenyu. Ngapung muru ka sawarga.

***DUA KALI OSPEK - KOST & CICAK***

Serasa baru beberapa hari berlalu, sebuah rasa suka duka dalam fase kehidupan mencari jati diri setelah lulus dari SMA. Padahal waktu telah memisahkan memori ini belasan tahun lalu, tetapi itulah Karunia Allah sehingga dengan hitungan detik, kenangan itu dengan mudah kembali, menari-nari dalam ingatan dan mengajak kita merefleksi diri, siapa kita di masa lalu.

***NGADUNGKUK***

Poé minggu geus kacipta, poé nu éndah jeung manéh na. Sanggeus tilu bulan dikerem alatan ngilu pendidikan dasar militér. Ayeuna sapoé jeput di béré waktu bébas, ulin kamana waé nepi ka jam sapuluh peuting.  Kaméja jeung pantalon nyiripit meunang ngaléot.  Sapatu hérang , dompét metet bekel keur ulin jeung  manéhna ka Ciater. Rék ngadon suka bungah bari guyang ka asih. Ngan hanjakal, jelema ngarencana Gusti Allah anu nangtoskeun. Kapanggih di wésé asrama aya nu miceun teu di banjur. Ditanya ku perwira euweuh nu ngaku, ngabetem,  sieun jeung éra. Tungtungna kabéh di hukum, nantung ngabaris muru kana panto wésé. Bari ditalék, “Manéh nu modol teu di banjur?” “Siap, sanés pa!”. “Cabak ku leungeun katuhu, racék!! tuluy nangtung di tukang!” Sora Komandan handaruan.

Ba’da ashar karék bisa kaluar ti asrama, manéh na geus teuing kamana. Hapé na dipareuman alatan kuciwa. Uing ngajentul jeung babaturan. Saminggu teu bisa dahar maké leungeun katuhu.

***SUMPAH KAREK AYEUNA***

Pahareup-hareup jeung pamajikan di kafé gaya arab téh kalah tingharuleng. “Mah, kunaon atuh bet jamedud kitu? Anggursi urang dahar”. “Hayang jelas heula nu sabenerna”. “Pan akang geus ngomong tadi yén kakara ka kafé ieu mah”. “Teu percaya” jikan jejebris. Karasa kaambek nyelek, asa dihulag. Rarasaan mah ngajak ka ieu kafé téh keur nyenangkeun jikan. Lain duit saeutik, kudu buking heula malem minggu mah, jeung pastina harga dahareunna gé mahal. Dahar duaan bisa béak satengah juta. Tapi keun baé da niatna gé hadé. “Pokona saencan akang ngaku kungsi ka kafé ieu, iraha jeung saha, kakara mamah rék dahar. Mun teu ngaku mah bedo wé!!”
Pipikiran baluweng, ambek, keuheul, ogé hanjakal. “Dasar teu bisa dipikanyaah. Diajak dahar ngeunah kalahka suudon, geus urang balik wé” Uing singkil ninggalkeun salatat bunidoora, sangu kabsah, samosa ogé yoghurt kurma. Mayar, tuluy asup kana mobil. “Sumpahna gé kakara ayeuna ka kafé ieu jeung mamah mah” gerentes haté.

***CAAH KAHAYANG***

Umpal-umpalan caah kahayang ngagalaksak nembrag kana témbok kayakinan nu ajeg perséka teu miroséa kana tarikna gogoda. Sanajan kahariwang jeung kamelang ngélékéték dina puhu panghampura, kayakinan tetep kudu dipertahankeun. Naon deui anu dipiboga mun kayakinan geus digadékeun?, Naha aya kénéh harkat darajat kahirupan mun létah jeung haté geus pasalia?.
Caah masih rongkah sanajan hujan kamunapékan di girang geus raat teu méré béja. Tinggal cluk clakna sésa hianat kapalidkeun kana walungan panghampura. Témbok kayakinan gé angger ngabedega sanajan di juru beulah katuhu rada gorowong di paké bayawak nyayang medarkeun kagoréngan.
Caah masih rongkah malidkeun katugenah jeung catang karungsing nu patingsoléngkrah. Sanajan geus neumbrag kana témbok kayakinan mah ancur lebur, pating koléséd bari tungkul semu éra.
Caah masih rongkah sabab hujan sirik pidik teu reureuh ngotélan alam, muru ka hilir mapag mangsa nu can tangtu. Lulun samak gogoakan, kasirib ku kahayang ngait dina sisi jarian. Cag.

***Media Adalah Teman, Guru & Ortu***

Di sadari atau tidak, media telah menjadi guru, orangtua sekaligus teman bagi kita semua atau malah telah menjadi pegangan hidup?… Tidak percaya? Coba tanya pada diri sendiri pernahkah dalam satu hari saja kita tidak menonton televisi, tidak mendengarkan radio, tidak membuka berita online di gadget yang kita miliki, atau membaca berita online via PC di rumah atau di kantor? Atau minimal membaca media cetak, koran pagi yang seakan menjadi kewajiban agar tidak ketinggalan berita hari ini. Pasti jawabannya sulit kita lepas dari aneka informasi dan hiburan yang berseliweran di media.

***Kanker dan Sentuhan Kalbu***

Yang begitu menyesakkan dan menyedihkan adalah disaat menemani orang tersayang yang sedang bertahan dalam merasakan kesakitan yang tak tertahan. Disaat dengan mata kepala sendiri proses menahan rasa sakit itu berproses, terlihat urat leher menegang, wajah yang meringis dan tanpa suara, genggaman tangan yang mulainya lembut menjadi cengkraman yang begitu kuat. Pada akhirnya hanya lelehan bulir air mata kepedulian yang menetes meluncur di kulit pipi menambah rasa sedih yang terus membuncah.

***Fisika Medis, Pengobatan Kanker Terbaru***

Rompi, Celana & Pentup Payudara serta ECCT

Awal tahun 2012 akhirnya istriku bisa pulang ke rumah setelah hampir 1 bulan di rawat di Rumah Sakit Hasan Sadikin Bandung. Kanker yang bersarang di payudara kanan di diagnosa telah menyebar ke paru-paru. Akibatnya terjadi penyumbatan dan penumpukan cairan dalam paru-paru sehingga sering mengeluh sesak nafas. Langkah medis yang dilakukan adalah dilakukan penyedotan melalui operasi kecil pemasangan selang di paru-paru kiri yang langsung tersambung dengan tempat penampungan yang telah di desain khusus tentunya dengan harga khusus.

***Ganti Gaya, Komitmen dan Harapan***

Tiba-tiba sebuah penyadaran itu datang tanpa di duga. Menyelinap senyap dalam sanubari dan meruntuhkan kecuekan selama ini untuk melawan kebiasaan demi sesuatu yang lebih baik. Padahal sudah banyak yang berusaha memberitahu bin mengingatkan khususnya orang terdekat, sang istri tercinta. Tetapi ternyata memang yang paling terasa sulit bukan melawan kehendak orang lain, tetapi melawan diri sendiri. Setelah didera berbagai macam persoalan dan tantangan kehidupan.. Cieee bahasanya begitu beraaat. Maaf yach para pembaca. Bukan maksudnya narsis dari sisi tulisan tetapi agar efek dramatisnya muncul sesaat setelah membaca tulisan ini. :D

***OVER DOSIS***

Prung padungdung, uing mecak jurus bubuka. Teu poho mapatkeun jampé pamaké. Nyambat karuhun ngagupay kawasa alam sangkan nyurup kana raga. Teu kudu lila, sakumaha biasa karasa punduk beurat. Aya hawa panas asup kana puhu ceuli. Nyaliara ka sakabéh urat. Nyulusup na tulang sandi. Getih karasa ngagolak. Awak hampang panon beuki awas. Opat patandang hareupeun kaciri ngaleutikan. Ngahuleng teu bisa ojah. Uing ngagerem. Maranéhna ngajengkang. Kapiuhan.
Keur anteng jurus pamacan, karasa hawa panas nyelesep kana palangkakan. Minuhan beuteung, sup kana jajantung. Eungap tapi ngeunah. Awak karasa beuki hampang, samalah bisa turukal térékél kana tangkal jeung suhunan padépokan. Kabéh hélok kaasup Ki Juhé, guru uing. Uing muih bari mimiti ngabuburak suhunan, ngaruntagkeun tatangkalan. Ngaruntuhkeun padépokan. Uing gégétrét arateul tingkat déwa. Ki Juhé ngabura, teu teurak. Uing motah, malik ngabura. Kabéh mabur muru salamet, sieun di cakar tuluy di cekék. Déwan guru nyarempod. Pamacan jeung siluman monyét galungan na dada uing, sapaéhna.

*** Menikah atau Hidup Bersama ***

Dua individu yang bertemu dalam satu kesempatan baik disengaja atau tidak ternyata menumbuhkan sebuah rasa yang bersemi untuk selalu saling mengerti dan sulit melupakan sosok masing – masing seolah menempel erat dipelupuk mata dan mengganggu hari – hari yang biasanya di jalani sendiri. Sebuah proses alami sedang terjadi, molekul- molekul dalam tubuh bergerak dan merangsang syaraf naluri sebagai mahluk sosial untuk selalu berbagi.

*** ROTI PESENAN ***

“Jang tong peuting teuing ka lembur téh, hariwang di jalan!” Ema papagah minggu kamari. “Enya” Uing ngajawab sangeunahna. Poé ieu aya waktu balik ka lembur. Keur Ema jeung Apa mah meuli roti coklat kéju badag. Jam sabelas peuting Uing indit. Sajajalan simpé poék mongkléng. Teu poho babacaan satékah polah hususna mun ngaliwatan péngkolan atawa tungturunan nu pikageueumeun.

Ngagayuh ka tengah peuting, kaciri tugu bodas ngajegir tandaning rék asup wewengkon kebon entéh. Punduk ngadadak ngandelan. Uing anteng milihan jalan nyingkahan nu barolong. Kaciri tina spion tengah aya mahluk laleutik arasup. Tuluy balakécrakan ngadahar roti pesenan. Uing ngalieuk rék nyarék. Teu tulus, sabab dina jok gigireun aya nu seuri maké baju sarwa bodas. Gas ditincak sataker kebek. Mobil mangprét. Anjog hareupeun imah, Apa jeung Ema geus nungguan di buruan. Uing ngaléhléh dina jok hareup bari jibrug cikésang. Apa muka jok tengah, ngarampa roti pesenan bari sasauran, “Geus béak Jang saripati na.”

*** NITIP KAMELANG ***

Halimun kamelang masih nyangsaya dina juru pangimbaran. Neuteup gemet hiji tonggong nu beuki lila beuki ngajauhan. Mawa rasa nu teu dihaja dititipkeun ka salira. Lewang, sanggeus karasa uing nyorangan deui nyanghareupan hanca kahirupan satuluyna. Janten émut deui harita, panggih teu dihaja waktu uing nginghak di juru tajug. Ngarasakeun rangsak raga balangsak alatan teu tumut kana papagon, méngpar tina bag bagan agama ngadon hirup saengahna, sagala dirumpak. Kacandak rajawisuna lepat gaul da hoyong sapertos urang dayeuh.
Anjeun ogé urang dayeuh. Tapi meuni dalit ka masjid, qur'an hadist apal luar jero tur antaré dina ngalarapkeunnana. Ngan ayeuna geuning anjeun kudu balik muru harepan di tempat nu sakuduna. Padahal aya rasa mangkak na dada, katresna meulit na jiwa mihukum raga. Ngan tajug nu nyakséni katugenah ieu rasa. Pangingbaran lalaunan ngoléséd, nangkeup bari ngaharéwos "Teu kedah melang geulis, aya uwa di bumi Allah nu sayogi iraha waé nampi néng geulis pikeun ngamumulé pangharepan."

*** HANJAKAL ***

Gelebug angin peuting maturan norowéco na haté nu gudawang. Nyelesep tiis kana iga tuluy meulit muru jajantung ngaguarkeun pamadegan. Eungap sapada harita. Hanjakal mah ceuk kolot gétara ti heula, tangtu karasa sanggeus kajadian tumiba. Tinggal kumaha urang pasrah sumerah atawa ngalawan perbawa siksa pikeun rasa nu leuwih percéka. Pipilih meunang nu leuwih kocéplak meunang nu pécak, éta babasaan ngajorélat nembongan bari ngabegégan, mupuas.
Baheula kabandang rasa katurut ku hadé rupa, jangji nu andalemi matak nyari kana ati. Ari pék téh geuning tungtung na mah codéka. Sulaya kana perkara poho jangji nu geus matri dina sanubari. Padahal nitip percaya wawakil diri istuning hayang ngaronjatkeun harkat martabat jadi rahayat anu bagja tinekenan.
Ayeuna jangji jeung jirim geus mimiti kumelendang balawiri ngenalkeun diri. Rupa-rupa kamonésan. Tangkal jumerit bati dipaku, jalan barala pinuh gambar nu soméah kapaksa. Angin peuting masih maturan guligah rasa rék milih saha keur periode ka hareupna.

*** J P B C ***

Samagaha manah ngadangu manéhna tos teu lalagasan deui. Ngadon nampi dipihukum dicangreud ku aturan agama ogé nagara pikeun tuhu ka hiji lalaki nepi ka pati ngajadi. Émut waktos tepang pamungkas, manéhna sasauran, "Akang hapunten, Jodo, pati, bagja cilaka (JPBC) mah kagungan Allah, urang mah istuning wayang, kumaha diigelkeun ku dalang ogé ditabeuh ku nayaga". Haté angger teu nampi, manah teu ngeunah kedah peunggas harepan musna kahayang nempo kanyataan jauh méngpar tina lamunan. Ngan hanjakal dugi ka danget ayeuna teu apal alesannana teu terang sabab musababna, naha manéhna bet mutuskeun nampi lamaran éta jelema. Karaos deui bangbaluh haté mingkin abot mun émut ka manéhna. Sabot anteng kumelendang di alam lamunan, gebeg téh kagebah ku jikan, “Kang kunaon siga nu teu raraos?, hayu urang ngawilujengkeun ka pangantén” jikan melong bari metot panangan. Saatos kempel pangacian, kuring ngaléngkah bari ngaléng pamajikan muru balandongan tempat manéhna ngadeg ngantos pangwilujeng.

*** Buka Puasa Istimewa ***

Keur anteng maturan jikan masak di pawon, teu kanyahoan si bungsu nu geus nincak dua taun geus aya ditukangeun. "Teu kenging kadieu adé, bilih geubis, yu urang antosan dipayun" Si Bungsu atoh dipapangku bari ajol-ajolan. Bagja bisa kumpul jeung kulawarga sanggeus sabulan campleng néang kasab di dayeuh Bandung. Ngaliwat kana méja, di bungsu tutunjuk bari metot, "Endog pa, endog". "Teu acan dé, endog na nuju dipasak kénéh ku Umi" Si bungsu ngarenghik bari angger tutunjuk kana méja tempat dahar sakulawarga. Uing ngéléhan, budak di bawa kana méja, didiukkeun, sugan wé répéh. Da nyaan si bungsu anteng na luhur méja, belenyéh seuri bari keukeuh nyebut "Endog pah, endog". Uing balik deui ka pawon, si bungsu di asuh ku lanceukna nu karék balik pasantrén kilat. Pas rék buka puasa, uing jeung jikan muru méja rék ngabatalan. Kasampak téh si bungsu keur anteng na méja, bari nyebat "Endog.. adé endog" breh gigireunna aya nu ngadungkuk, bau. Kapaksa ngabatalan dibarung ku ngombéhan.

*** Nurutan Aki ***

istockphoto.com

Bungah haté bagja karasa, waktu ema ngadongéng dina telepon. “Nyai, barudak téh meuni balageur, cacap genep poé puasa na”. “Alhamdulilah ma, saha heula atuh indungna” waler uing bari pangambung asa ngapung. Ema gumujeng. Tapi nyelap ogé kabingung, “Pédah di imah aki ninina jadi saroléh téh?” sabab taun kamari si cikal karék cacap tilu poé dina sabulan. Sésana mah ngan tepi ka asar, ma’lum dialajar kénéh.
Poé minggu uing jeung salaki geus sono ka barudak nu pakanci di lembur, rék dijemput da geus waktuna asup sakola. Anjog ka lembur Legok Cipo teu sirikna di gabrug di galéntoran, sono pisan. “Aa sareng Adé meuni palinter shaumna”, barudak sareuri. “Nyai, barudak téh meuni saroléh, rajin pisan wudhu nurutan aki na” ema sasauran. Uing émut pun bapa gaduh prinsip ‘sunnah’ mun urang tiasa ngajagi wudhu. Sabot rék sholat asar uing ka jamban, kaciri barudak keur wudu meuni husu bari ngaleguk cai sumur teu eureun-eureun.

*** Pasapon ***

masjustice.wordpress.com

Ba’da magrib rurusuhan muru kantor, aya berkas tinggaleun. Unggeuk ka satpam, rurusuhan muru ka rohangan, rada humar hemir da kudu meuntasan aula lega bari rada meredong, penghématan cenah, jadi lampu parareum. Anjog ka rohangan, panto muka, biasana aya Eman pasapon keur bébérés.
Sup ka rohangan, muru kana méja pangjuruna, tuluy nyokot berkas. Sabot kitu panto ngarekét, aya nu asup.”man, aya saha waé nu ngalembur?” kuring nanya. Eman ngan ukur tungkul, mawa sapu, melong ka kuring sakedap terus kaluar deui. “eman,.. eman” kuring nyalukan bari muru kana panto, tapi jinisna geus kaburu teu kaciri.
Kuring kaluar muru parkiran, keur ngahurungkeun motor, jol aya mio gigireun rék parkir, “nembe uih juragan?” sora nu nanya meni daria. “muhun, éh gening eman, tadi disauran meni teu ngalieuk-lieuk acan”, cekeng téh bari jebi. Eman ngajawab: “harr, pan abdi mah ti bada asyar dipiwarang ku pa kadis mésér oléh-oléh kanggo candakeun énjing ka daérah”.

*** Nu Ngiring ***

gambarhidup.blogspot.com

“Ngiring”, soanten leuleuy ngagupay cepil dina simpena wengi ngudag janari. Teu janten emutan paling oge kukupingan, maklum awor sareng angin anu silih surung lebet kana sela-sela helm butut nu ngarencangan kuring uih ti bandung ngabujeng ka sumedang numpak motor metik si kukut.
Mung teu lami tidinya asa kaambeu seungit malati nu ngalewangkeun ati, asa jauh panineungan, teras motor karaos abot padahal mung nyalira da dipengker mah kueh pamasihan pimitohaeun. Teras tonggong asa karaos nyecep tiis nembus na tulang, sumawonna jalan oge mingkin simpe maturan kuring nu tunggara.
Ah di gas we satarikna supados enggal dugi, tapi kalahka gegerungan lalaunan bangun nu ripuh. Boa boa oli metikna seep janten ngaganggu kana transmisi. Nya si kukut maju we samampuhna. Pas Leupas ti pengkolan pamungkas cadas pangeran, bet kaambeu teh janten bau bangke, langsung istigfar bari si kukut digas satakerna, motor hampang deui sakumaha ilaharna.
“nuhun”, soanten anteb dina cepil katuhu.

*** TEU RUMASA ***

gambarunik.co

"Jang, sabar téh aya batasna," nontoréng sora Abah sabada reureuh nyabokan uing. Uing répéh bari ngeluk, karasa damis kénca katuhu lalinu. Tapi keukeuh haté leutik mah teu narima dicabok ku Abah, ngan pédah rasa ajrih kanu jadi kolot wé teu baruntak téh. "Ari nyanéh naon maksud kitu peta tadi soré?" Abah nanya bari molotot. "Hapunten bah, sanés maksad nanaon,". Uing ngajawab lalaunan. "Loba alesan manéh mah, ti mimiti ayeuna, sia teu meunang ngalanto ka balong". Uing ngahuleng, bingung. Da rarasaan mah kajadian tadi soré téh ukur heureuy, tamba kesel wé méakeun waktu ngabuburit. Masang petasan badag dina paparahuan kertas, dipalidkeun na tengah balong nu pinuh ku nu kongkur di balong Abah. Ngabeledug satakerna, nepika birat kabéh nu keur nguseup, malah Bah Omod jeung Ki Juhe nepika kapaéhan. "Ari sakali mah dihampura Sarjang, ieu mah 10 kali, kaasup Agan Camat gé tigejebur bakating ku reuwas". Uing tungkul, asa teu rumasa.

*** ADU JAJATEN ***

Camperego di sisi leuwi bari teu weléh nyidik-nyidik burial na cai tina beulah batu handapeun rungkun kacapiring. Cai leuwi kaciri meuni ngagenclang matak pikabitaeun. Sabudereun hejo ngemploh ngondang ancrub kokojayan, matak seger pinuh kaéndahan. Ngan hanjakal rasa tingtrim téh ditambih ku rasa hariwang. Jajampean dimimitian, angin soré ngadadak jempling pon kitu deui sora sasatoan simpé. Cininin jeung cangkurileung kawas nu keur nyeri huntu, padahal biasana réang mapag matapoé nu rék surup. Tonggérét jeung turaés gé jempling, ngadaplok ngahéphép bangun haroréam. Sisi panon uing balik deui nengetkeun burialna cai nu beuki soré beuki motah. Nu ngagenclang ngadadak kiruh dibarung ku gelebugna angin neumbrag kana tatangkalan, dangdaunan oyag-oyagan. jampé pamaké mingkin diketrukkeun, mata batin beuki seukeut nojo alam kaahéngan. Kaciri lulun samak ngaleupaskeun awak nu dikeukeuweuk di jero leuwi. Bugang ngambang sanggeus saminggu leungit dilegleg leuwi. Lulun samak ngaléos bari cumalimba.

*** Hayang Panggih ***

www.portalentri.blogspot.com

Hélikopter Humingbird keur anteng meulah langit diwétaneun Calédon Staté Park rék muru ka Gedung Putih. Di kénca Pupuhu Secret Service (SS) jeung Pupuhu CIA anteng mariksa kaayaan diluar maké hédsét jeung kaméra toong. Jubir Présidén tenget ngaroris catetan keur biantara uing. Sabot mapay walungan Potomac kolébat rasa baheula nyulusup na jero dada, mangsa éndah jeung manéhna. Komo pas luhureun Washington Channel muru ka Virginia Avenue, rarayna meuni napel dina kongkolak. “Tiasa lungsur sakedap di Smithsonian Gardens Butterfly Habitat?”, Uing nanya ka Pupuhu SS. “Teu tiasa Pa, teu kenging lirén saraosna margi ngalanggar protokol”. Uing muncereng, asa dihulag, “Ieu perintah présidén”. Antukna dina Hummingbird kabéh jadi sibuk kordinasi, sabab turun lain dina jalur mah ngabahayakeun. Jubir ngolo sangkan ulah turun, tapi cukup ngapung diluhureun éta taman sababaraha menit. Uing unggeuk. Pupuhu SS ngaharéwos ka Jubir Présidén, “Karék tilu poé geus ngariweuhkeun nya boga dunungan ieu mah”. Jubir ngabéléhém. Uing anteng nempokeun kantor popotongan di peuntaseun Smithsonian Gardens Butterfly Habitat, sono pisan.

*** Nyekel Jangji ***

Paku geus di keupeul ku leungeun katuhu, nyanghareupan poto calon kuwu nu kabéh ngadadak saroméah. Ngagupayan améh dijadikeun dadasar keur nanclebna paku. Sanggeus peureum bari mapatkeun jangjawokan, yakin rék diliangan téh nu éta wé. Tapi dadak sakala leungeun kompér tuur loncér, paku murag teuing kamana. “Ema kunaon, teu raraos nya?” soanten petugas nyaah, bari nyangkéh muru posko kesehatan nu disayogikeun panitia. Geus rada seger mah, nyobaan deui muru ‘bilik sora’ keur nanclebkeun paku, tapi teu bisa, leungeun ngeleper jajantung ratug. Kolébat indomie dua dus nu geus béak dipurak incu ti nomer hiji. Ogé duit beureum nu karék katampa tadi janari ti nomer dua muncereng ka kuring. Can kaos jeung rompi nu dibagi mangkukna ti nomer tilu, ogé kupon merekis dina kanjut kundang tukeurkeuneun kana sembako mun enya nomer opat meunang. Baluweng. Tungtungna bisi tuluy disangkéh deui petugas oge jalir jangji kanu geus barang béré, kuring gilig tur ihlas nyolok opatanana, adil pan?

*** Pakanci Bedo ***

“Jang, kadé ngilu kana mobil Ua mah ulah ongkék,” peupeujeuh ema basa rék indit pakanci ka Santolo bari ngasongkeun antimo sakebét. “Ieu teu seueur teuing antimo na ma?,” ema seuri bari ngaharéwos, “Pan ujang mah teu kaop mobil maju sok orolo, wayahna diinum nya!,” uing unggeuk. “Hayu bisi kaburu beurang,” Ua pameget ngagorowok bari asup kana mobil. Tibuburanjat sadudulur parebut korsi hayang diuk nu merenah. Ua istri diuk dihareup gigireun Ua pameget, uing dipangtukangna bari karasa aya késang tiis dina damis. Teu antaparah deui antimo genep siki digayeum teu make cai, alhamdulilah teu lila karasa awak hampang késang ilang. Ngan dulur nu ngarobrol bet kadéngé jadi lalaunan, hawar-hawar terus jempling. Uing nyarandé di jok tukang, panon beurat tunduh saharita. Lilir-lilir uing ngagolér na dipan bodas. Gigireun, ema rambisak dibaturan ku Ua istri. Dua poé dua peuting uing teu inget di bumi alam, ngagolér di UGD RSUD Garut alatan beuki teuing kana antimo.

*** CUANG CIEUNG ***

www.wallpaperkeren19.blogspot.com

Ronghéapna rasa ngadalingding minuhan galar mapay bilik pangharepan. Mulubus nembus wuwung kaajrih ngabelesat muru méga nu keur anteng manco bari ngaroris mayapada. Antukna méga hideung lalaunan salin jinis jadi kayas, rohang batin tina kasedih cimata nu bakal murubut jadi hujan dor dar gelap ilang tanpa karana. Méga ngadon ngabring pakaléng-kaléng pinuh kadeudeuh maturan matapoé nu nyorot ka lemah cai kalawan geugeut haneut tur kebek ku katresna. Teu lirén di antara méga, rasa kadeudeuh ngabelesat meuntasan atmosfir ngagedig nyingkahan gravitasi nu meulit embung lésot tina papastén. Cunduk waktu nu geus tangtu, rasa katresna leupas muru jagat raya, mapay galaxy néangan pasangan diri di alam lega nu simpé taya sora taya pangbagéa. Rasa ngaheruk cuang cieung taya batur, ngan saukur dibaturan ku gurilap béntang nu jauh teu manggih tungtung. Soca bareubeu, cimata hanjakal murubut mapay damis. Ngudag harepan nu geus anggang misah horizon misah galaxy. Béntang ngora nempokeun bari cumalimba.

***S O N O***

Gura-giru ti kontrakan di Bogor hayang geura balik ka Bandung, sono ka jikan nu geus sabulan ditinggalkeun, bari mawa rejeki jeung awor kasono. Hanjakal geuning kahayang jeung kanyataan bet patukang tonggong, sapaparat jalan macét kawas nu jarangjian aya di jalan dina waktu nu sarua. Antukna huleng jentul élékésékéng, kesel cangkeul. Disarékeun teu bisa reup, culang cileung kaluar ngan ukur nempo mobil aduregeng parebut jalan nu geus puguh ngan sakitu-kituna. Hapé anyar béak batré, antukna can ngabéjaan jikan yén balik poé ieu, baé ah améh ‘surprise’. Beus nu ditumpakan masih kénéh angsrod-angsrodan ngadepaan jalan, mata poé beuki nyirorot disampeur ku adzan magrib di rést aréa Purwakarta. Jrut tina beus, gura giru néangan cocolok listrik, rék ngecas hapé anyar. Deukeut méja satpam aya stéker nganggur, langsung ditojos, si hapé enyay enyayan. Alhamdulilah. Réngsé solat magrib, muru hapé da rék nelepun jikan. Ari pék aya sms ti si manéhna, “Kang dipalih mana? meuni sesah di telepon, Enéng ngantos di warung peuntaseun kontrakan akang”.