Jumat, 16 Mei 2014

*** DINA SUHUNAN ***

Keur anteng moyan bari ngaroris kenténg, pangangguran nempo kahandap. kaciri ucing hideung ngulampreng diburuan. Culang cileung bangun nu bingung. Bari ceuli rebing sungut rada ngacung. Kacirina mah aya nu kaambeu matak pikabitaeun. Tapi teuing timana. Ogé teuing naon. Uing melong bari ngilu mangkarunyakeun. "Naha néang bau naon?" Uing ngilu ungsa angseu sugan wé aya hiliwir goréng lauk atawa semur daging. Tapi da suwung. Ngan kaambeu késang sorangan. Pas mencrong deui kaburuan, ucing hideung teu kaciri. “Kamana inditna? Biasana sok betaheun ulin di buruan téh.” Sabot ngarenghap, kadéngé gigireun aya sora nu nyanggéréng. “Grrrrrrrrr”, Karék gé nénjo ka kénca, sakolébat kalangkang hideung ngagabrug. "Bress!", beuheung baseuh katurih sihung. Cakar nyeceb ngagaris nasib. Getih ngabayabah. Tuur karasa leuleus tetempoan asa karonéng muru ka poék. Kenténg asa katincak asa henteu. Eungap. Dihandap aya budak ngagorowok, "Ambu, itu empus kenging beurit ageung di suhunan."

Tidak ada komentar:

Posting Komentar