*** UBAR LAPAR ***

Karasa beuteung ngerebek deui. Padahal tadi geus sagala rupa didahar. Jigana pédah tarawéhna jamaah di tajug bah Kémod nu maké aliran jorelat natrat. Ukur sapuluh menit geus réngsé, sholat isya, tarawéh 21 rokaat pleus witir jeung wirid. Ngésang wéh ngoprot. Asa sarua jeung senam érobik. “Jigana kudu diganjel deui ieu mah” Gerentes haté. Karasa suku ngagugusur raga néangan tukang dahareun di stamplat. Nepi ka tempat nu dituju, geuning ramé kénéh. Ngarariung hareupeun tipi di tukang baso. Uing buru-buru mesen nu badag tilu siki teu maké emih. Ubar lapar.
Keur anteng ngagares baso, aya nu ngaharéwos gigireun “Kumaha raos adén basona?” ”Raos pisan” Uing ngajawab bari nempo kana asal sora. Gebeg téh, kaciri dua panon beureum gular giler, awak hawuk pinuh ku bulu. Leungeunna nyekel baskom, jigana keur nyieun adonan baso. Wareg saharita, tuluy ngadadak ngurel nempo kanyataan. Manéhna ngaléos. Nyesakeun buntut panjang nu ngacir ngabeulit jaman.