Minggu, 29 Juni 2014
*** pasir luhur ***
Tanjakan teu aya lirénna, padahal tihandap mah katawisna pasir téh jangkungna teu sabaraha. Asa répot pisan, margi méngkol sakedik geuning nanjak deui. Bitis karaos panas tur rarengkeng. Urat ranteng nahan awak nu beuki abot, ogé sumanget ngawitan lungsur. Padahal kénca katuhu héjo ngemploh, hawa gunung nenangkeun pikir. Anjeun gigireun, kedahna matak bungah. Mung hanjakal sanaos raga nyarengan. Geuning manahna kakantun dipangumbaraan. Ngait getih ogé harepan nu kabeungkeut ku jangji pasini ka pangéran di tanah sabrang. Karaos ramo anjeun nyepeng kana panangan, tapi angger karaos lewang. Tebih panineungan. Teu seueur catur nu kapihatur, mung hégak sareng hahéhoh nyarengan urang duaan dugika ponclot pasir harepan. Saatos mendak tempat nu merenah, samak digelar bebekelan diguar. Anjeun ocon, ngadongéng baheula jaman rumaja, waktu urang mimiti apal hartosna tresna. Hanjakal aya nu ngagurilap dina ramo katuhu, mupus sagala harepan. Anjeun nyangsaya dina dada, mung tresna duka kamana. Kagentos ku napsu nu ngabebela.
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar