*** NGAN TILU KECAP ***

Bareubeu pameunteu rahayat nu ngahaja datang ka istana nagara waktos ngadangu uing biantara. padahal teu loba kecap nu disorakeun. Lolobana mah ngan saukur gelebug angin kapaur jeung gumuruhna haté nu kudu gancang méré putusan keur kamaslahatan balaréa. Ngan saukur tilu kecap. Tapi kaciri méré rasa ahéng nu nerekab sakolébat, nyelesep kana sanubari jeung pipikiran séwang-séwangan. Aya nu ngarasa leungit pangharepan, aya ogé jigrag ngarasa boga kasempetan. Tapi loba oge nu olohok ngembang kadu bari mencrong kosong, “Aya naon ieu téh?” bari noél kasabeulah nu keur ngagukguk kanyenyerian. Ngan tilu kecap, kecap anu basajan, lain meunang ngonsép sasaha. Ukur uing jeung Gusti Nu Maha Kawasa. Sugan téh bakal mareuman kaharénghéng, méré daméy keur rahayat. Ari pék téh kalah ngagedurkeun amarah, ngondang birahi kawasa ti pihak nu ceunah salila ieu disiksa digunasika. “Uing amit mundur” jadi jangjawokan sakti, maturan uing nu ngingkig ninggalkeun Istana nagara.