Keur anteng maturan jikan masak di pawon, teu kanyahoan si bungsu nu
geus nincak dua taun geus aya ditukangeun. "Teu kenging kadieu adé,
bilih geubis, yu urang antosan dipayun" Si Bungsu atoh dipapangku bari
ajol-ajolan. Bagja bisa kumpul jeung kulawarga sanggeus sabulan campleng
néang kasab di dayeuh Bandung. Ngaliwat kana méja, di bungsu tutunjuk
bari metot, "Endog pa, endog". "Teu acan dé, endog na nuju dipasak kénéh
ku Umi" Si bungsu ngarenghik bari angger tutunjuk kana méja tempat
dahar sakulawarga. Uing ngéléhan, budak di bawa kana méja, didiukkeun,
sugan wé répéh. Da nyaan si bungsu anteng na luhur méja, belenyéh seuri
bari keukeuh nyebut "Endog pah, endog". Uing balik deui ka pawon, si
bungsu di asuh ku lanceukna nu karék balik pasantrén kilat. Pas rék buka
puasa, uing jeung jikan muru méja rék ngabatalan. Kasampak téh si
bungsu keur anteng na méja, bari nyebat "Endog.. adé endog" breh
gigireunna aya nu ngadungkuk, bau. Kapaksa ngabatalan dibarung ku
ngombéhan.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar